Literackie obrazy dzieciństwa w literaturze polskiej

Literackie obrazy dzieciństwa w literaturze polskiej.

Dziecko zazwyczaj nam się kojarzy z radością, dobrem i z czasem kiedy nic im nie brakuje. W literaturze jest inaczej, dziecko jest ofiarą, koszmarem nie szczęśliwego dzieciństwa, chorobą. Niewinne, nieświadome do zła, czy tak są przedstawiane nam dzieci literaturze polskiej? Odpowiedź nie wydaje się prosta, dlatego stawiam hipotezę czy literackie obrazy dzieciństwa w literaturze polskiej są przedstawieni koszmarem nie szczęśliwego dzieciństwa?

Jana Kochanowskiego ,,Treny’’ jest przedstawiona samego autora córka, która zmarła, gdy miała niepełne trzy lata. W Trenach Urszulka została pokazana jako niewinna, radosna, energiczna i pełna radości, której odejście przewróciło do góry nogami świat Jana Kochanowskiego. Dziecko w Trenach staje się przyczyną smutku ojca, jego nadzieją na przyszłość, której chce przekazać talent pisarski. Pisarz, kiedy córki traci, szczęście odchodzi i zamienia się w pasmo cierpień. Odpowiedź na pytanie, gdzie po śmierci znajduje się córka, nie daje spokoju poecie i niszczy jego światopogląd, a nawet wiarę w Boga.

Nowela Henryka Sienkiewicza ,,Janko Muzykant’’ pokazuje dziecka tragiczny los, dziesięcioletniego Janka żyjącego na wsi. Jego największym talentem jest granie na skrzypcach, która jest jego mottem życiowym.